19 februari 2011
Sinds ik voor het eerst een DRI foto zag wist ik gelijk in welke richting ik mij qua fotografie wilde specialiseren. Ik had al wel eens wat zitten experimenteren met nachtfotografie, maar een enkele foto en of dat nu uit een analoge of een digitale camera komt mist altijd detail. Of de donkere delen zijn te donker of de lichte delen (lantaarnpalen, en andere lampen, de maan) zijn te licht en resulteren in grote witte vlekken op je foto.
Dynamic Range Increase
Met een DRI Dynamic Range Increase los je dat probleem op. Neem meerdere foto's te van hetzelfde object met verschillende sluitertijden van extreem overbelicht naar extreem onderbelicht. Voeg deze foto's later met Photoshop samen en je verhoogd de dynamiek van de foto`s enorm.
Wat je doet is van elke foto de juiste delen nemen en die over elkaar heen leggen. In de overbelichte foto komen de onbelichte delen van het kader goed tot zijn recht, en in de onderbelichte foto komen juist de lichtobjecten er goed uit. Voeg dit samen en de gehele kleur range en detail zitten in 1 foto.
Het Fotograferen
Om een goede DRI foto te kunnen nemen heb je onder andere een digitale camera nodig waarbij je het diafragma, ISO waarde en sluitertijd kunt aanpassen. Ikzelf gebruik een Nikon D90 digitale spiegel reflex camera.
Ook heb je een stevig statief nodig. Tijdens de sessie mag de camera niet bewegen anders heb je foto's die niet perfect over elkaar heen passen. Ook heel handig om te hebben is een draadontspanner of een afstandbediening. Door het indrukken van de ontsluiterknop op de camera is er een grote kans dat er iets heeft bewogen.
En een goede tip waar ik pas na 9 sessies achterkwam, te dom voor woorden op zich, maar goed. Mijn camera heeft heel veel standaard sluitingstijden, echter om die te veranderen moet ik een draaischijf op mijn D90 gebruiken. Dit heeft tot gevolg dat ik de camera soms beweeg. En dat terwijl ik de camera net zo goed gelijk in bulb stand kan zetten en met de afstandsbediening bepaal wanneer de lens open en ook weer dicht ga. Klik, klik, dat was een heel korte sluitertijd, klik, halve seconde wachten klik, dat was iets langer. De meeste foto`s gaan toch ruim boven de 30 seconde, het maximum wat de D90 aan voorgeprogrammeerde sluitingstijden heeft.
Zet de ISO zo laag mogelijk, hoe lager de ISO hoe minder gevoelig de licht sensor hoe minder ruis er ontstaat in de foto. Hoe lager de ISO hoe langer de sluiter open moet om hetzelfde effect te krijgen. Ik heb hem zelf altijd op 0.3LW staat hetgeen overeenkomt met ISO 160. Ik zal binnenkort eens een experiment gaan doen met verschillende ISO waardes.
Zet het diafragma zo op een zo groot mogelijk F nummer, minstens een 8, maar bij voorkeur zo groot mogelijk Hoe hoger het nummer, hoe kleiner het gaatje waardoor het licht moet vallen op de sensor waardoor er scherpte ontstaat op alle dieptes van de foto. Hoe groter het F nummer hoe langer de sluitertijd ook weer open moet om dezelfde belichting te krijgen als met een lager nummer.
Als je je foto's niet in RAW formaat neemt, dan moet je ook nog de witbalans instellen. Zo jammer dat Nikon zijn eigen RAW formaat heeft en dat Photoshop 3 dat formaat niet kan lezen. Voor Photoshop 4 is er een plugin, maar voor versie 3 niet. Maar ja versie 3 wordt niet meer ondersteund en dat is voor mij een reden om dat programma gewoon te kunnen gebruiken zonder licentie problemen. Ik zelf zet de witbalans op een zo laag mogelijk kleur temperatuur. Op de D90, de gloeilamp. Hoe hoger de kleur temperatuur hoe roder de foto wordt.
Nu nog een hoeveel tijd om een foto te nemen. Ik ben meestal tussen de 15 en 45 minuten bezig met het nemen van serie foto's van 1 object. Soms kunnen de sluitertijden oplopen tot 10 en 15 minuten op heel donkere plaatsen.
Photoshop bewerking
Open nu Photoshop en open de meest belichte foto en open ook de 2e foto die iets minder belicht is. Uiteindelijk gaan we zo alle foto's af van licht naar donker. Selecteer alles in de 2e foto CTRL-A en plaatse het in de copy buffer CTRL-C. Sluit nu de foto CTRL-W. Nu is de eerste foto als enige geselecteerd en we plakken nu de 2e foto erbovenop CTRL-V
Je ziet nu in het Layers menu (F7) dat de 2e foto als layer1 in de eerste foto's staat. Klik op het “oogje” van de nieuwe layer en je ziet weer alleen de 1e foto. Laat layer 1 geselecteerd en ga naar menu Select, Color Range (selecteren, kleurbereik). Selecteer Highlights (hooglichten) en druk op OK. Je ziet nu dat de meest felle kleuren geselecteerd zijn.
Ga nu naar menu Select, Modify, Feather (selecteren, bewerken, doezelaar) of CTRL-ALT-D en zet de radius zo tussen de 100 en de 200, en laat dit per vervolg foto aflopen. Als er een melding komt dat de edges niet goed gaan, druk dan op CTRL-Z (undo) en opnieuw CTRL-ALT-D en neem een kleinere waarde.
Maak nu een layermask (laagmasker) aan menu Layer, Layer Mask, Reveal Selection. Je ziet dat er nu een zwart wit dingetje achter je 2e foto staat in het layer menu (F7). Alles wat wit is in het masker wordt van de 2e foto weergegeven, alles wat zwart is blijf over van het origineel.
En dit alles herhaal je tot en met de laatste foto. Dus foto 3 open je nu in Photoshop en die copy paste je weer in de te bewerken foto, deze foto zal nu als Layer2 zichtbaar zijn. Wederom selecteer je de highlights en verdoezel je de selectie en maak een masker aan. Zo zie je dat de overbelichte delen steeds donkerder en beter belicht worden.
Het resultaat
De foto's bij dit artikel zijn gemaakt van de Groninger Stadschouwburg. Foto 1 t/m 8 zijn de fotos met verschillende sluitingstijd. En de andere fotos zijn steeds het tussenresultaat van de DRI bewerking. Ik ben in deze foto tot het extreme gegaan. Ik heb de lichte delen heel erg donker gemaakt. Net iets te, maar het laat heel goed zien hoever je kunt gaan.
Ok er is een tussenresultaat minder, want na de eerste bewerking was er nog te weinig verschil
DRI foto Photoshop DRI maken Dynamic Range Increase
